Wierzący mogą dziś pytać: W jaki sposób prezentować chrześcijaństwo wobec niechrześcijan i niewierzących? Jak bronić własnej wiary? Gdzie szukać  najskuteczniejszych argumentów? Jak zintegrować współczesne myślenie naukowe i kulturowe z prawdami głoszonymi w Kościele? Swoje wątpliwości mogą mieć również osoby, które zastanawiają się nad konwersją lub przyjęciem katolicyzmu. Książka Wokół pytań o apologie jest przyczynkiem do odpowiedzi na te i podobne pytania.

Pierwsza jej część zawiera refleksję systematyczną i otwiera różne perspektywy myślenia: teologiczną, historyczną, filozoficzną, religioznawczą oraz  związaną z implikacjami z teorii ewolucji. Za zagadkowo brzmiącym podtytułem Akcenty krakowskie ukryte są konkretne studia przypadków apologii, których sceną była stolica Małopolski oraz trzy postacie, które były lub są związane z Krakowem, a których myśl może pomóc w poszukiwaniu skutecznych argumentów za chrześcijaństwem: Józefa Tischnera, Józefa Życińskiego i Michała Hellera. Te zagadnienia znalazły się w drugiej części monografii.

https://www.wydawnictwoscriptum.pl/wokol-pytan-o-apologie-akcenty-krakowskie-p-482.html

Spis treści

Wstęp

I. Perspektywy ogólne

Przemysław Artemiuk, Od apologetyki do nowej apologii 
Krzysztof Jaworski, Rola paradygmatu w badaniach z zakresu teologii 
Krystian Kałuża, Chrystus i religie. Zarys chrześcijańskiej teologii religii 
Monika Pławecka OSU, Apologia chrześcijaństwa wobec teorii ewolucji – propozycja D. Edwardsa 
Tereza Huspeková CHR, Doktryna „wieloaspektowości” jako forma apologii – czego możemy się nauczyć od dżinistów?

II. Perspektywy krakowskie

Wojciech Baran, Apologia nauki o (nie)pokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny na Uniwersytecie Krakowskim w XV w. 
Łukasz Piórkowski, Duszpasterskie inicjatywy kard. Franciszka Macharskiego jako forma apologii małżeństwa i rodziny 
Lech Wołowski, Józef Tischner jako apologeta chrześcijaństwa 
Antoni Nadbrzeżny, Apologia dialogiczna. Arcybiskup Józef Życiński wobec współczesnej kultury 
Wojciech P. Grygiel, Michała Hellera apologia transcendencji jako poznawczej granicy uprawiania współczesnej nauki